Έφεραν λίγα ψιλά, μερικά σέντς, ό,τι μπόρεσαν να μαζέψουν όλη μέρα.... Τρώνε γρήγορα, πρίν το μετανιώσει η γυναίκα, δίχως σκέψεις, δίχως λόγια και πάνε για ύπνο.
Σκηνή δεύτερη: Σε ένα υγρό σκοτεινό υπόγειο μια γυναίκα κάθεται μπροστά στην τηλεόραση και καπνίζει βαριεστημένα....Σε λίγο ξημερώνει και και μέσα στο υπόγειο μαζεύονται τρία-τέσσερα παιδιά φορτωμένα στις αδύναμες πλάτες τους τα εμπορεύματά τους (χαρτομάντηλα, κουκλάκια, κομπολόγια)....Τί έφεραν απ'έξω? Όχι, όχι τα γέλια τους, ούτε τις ιστορίες των φίλων τους.... Έφεραν αρκετά ευρώ, ό,τι μάζεψαν όλη νύχτα γυρνώντας σε κάθε μέρος που οι "άλλοι" διασκεδάζουν και μπορούν μέσα σε όλα τα άλλα να αγοράσουν κανα χρήσιμο κομπολόι ή χαρτομάντηλα για το τέλος της ταινίας πού χει και λίγο κλάμα....
Δύο γυναίκες από διαφορετικές εποχές, δύο γυναίκες "ανήθικες", δύο μάνες που στέλνουν τα παιδιά τους στην ζούγκλα κι αυτά σαν αγρίμια επιβιώνουν, γυρνούν πίσω και κοιμούνται σαν διάβολοι και ονειρεύονται σαν άγγελοι.
Στον αντίποδα αυτής της φρίκης, ένας άλλος κόσμος υπάρχει παράλληλα και κάνει ακόμα πιο ζοφερή την εικόνα. Πάντοτε καθαροί και καλοντυμένοι, βγαίνουν από την ζεστασιά του διαμερίσματος και μπαίνουν στην ζεστασιά των τζιπ και των θεαμάτων. Η ράτσα των αστών, των αρχόντων, των καθεστωτικών. Κάποτε ήταν βασιλείς, ευγενείς, σήμερα είναι τραπεζικοί υπάλληλοι, δημοσιογράφοι, μεγαλοδικηγόροι, στελέχη επιχειρήσεων, συνδικαλιστές κάθε είδους (έμμισθοι φυσικά). Ανθρωποι "ηθικοί". που έχουν τα πάντα στην διάθεσή τους, που κάθε πόρτα είναι ανοιχτή, που γνωρίζουν τα μονοπάτια της ανέλιξης και φροντίζουν να μάθουν αυτούς τους δρόμους και στα εξίσου ηθικά παιδιά τους.
Στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα ήρθε μια θεωρία που είναι μάλλον άγνωστη στην θεωρητική της υπόσταση αλλά πολύ γνωστή στις πρακτικές της. Μέχρι σήμερα όλα τα καθεστώτα, όλοι οι άρχοντες του κόσμου την υπηρετούν όπως και η θεωρία υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Η θεωρία του Τόμας Μάλθους (1766-1834) ούτε λίγο ούτε πολύ λέει, σε απλά ελληνικά, ότι για να επικρατεί η "ηθική" άρχουσα τάξη θα πρέπει να υπάρχουν τρόποι ώστε να εξοντώνονται οι "ανήθικες" μάζες, με τρόπους που καλύπτονται υπό το πρίσμα της "φυσικής εξέλιξης", δηλαδή πείνα, εξαθλίωση, ασθένειες. Όμως οι πραγματικές αιτίες της εξαθλίωσης είναι η ανεργία, η έλλειψη κράτους πρόνοιας, η έλλειψη ιατρικής περίθαλψης, η έλλειψη πόρων, η έλλειψη ελπίδας.
Οι δυνατοί και οι αρμόδιοι για την ασφάλεια και την φροντίδα του λαού έχουν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους αυτήν την, πολύ χρήσιμη σε αυτούς, θεωρία.
Οι άνθρωποι του συστήματος έχουν διαμορφώσει έναν τρομερό παραλογισμό που τον παρουσιάζουν ώς την αποδεκτή πραγματικότητα και που κανείς δεν μπορεί να σταθεί μπροστά του και να τον αμφισβητήσει. Οι νέοι αστοί αγγαλιάζουν αυτήν την "πραγματικότητα" και την κάνουν νόμιμη. Νόμιμη είναι εδώ που ζούμε η απουσία κάθε πληροφορίας σχετικά με τα δικαιώματα ενος πολίτη. Νόμιμη είναι η απουσία γιατρών από τα χωριά αλλά και γενικά από τα μέρη που κάποιος "απλός (φτωχός) πολίτης" θα βρεθεί στην ανάγκη τους. Νόμιμη είναι η παιδική εργασία των φτωχών, από την μιά, και η αεργία μέχρι τα 35 των ευκατάστατων, από την άλλη. Γενικά είναι νόμιμο και απολύτως ηθικό να ακολουθείς τους κανόνες που επιβάλει ο συγχρονος τρόπος ζωής. Αν μπορείς φυσικά. Αν δεν μπορείς τότε δεν υφίσταται αυτό το πλαίσιο ζωής για σένα. Αυτό το πλαίσιο είναι για όλους βέβαια, δημοκρατία έχουμε!!!!
Πρέπει όμως να πληρείς τις προδιαγραφές. Να είσαι διατεθημένος να εργάζεσαι μόνο για την προσωπική σου ανέλιξη με κάθε κόστος, με όσα χρήματα σου δίνουν, χωρίς ασφάλιση, χωρίς προοπτική για οικογένεια, χωρίς ιδέα για την υπόστασή σου ώς άτομο και για τον ρόλο σου στην κοινωνία που ζείς. Μασάς την τροφή που σου δίνουν και βλέπεις ότι αν δεν έχεις συνείδηση πόσο εύκολο είναι να γίνεις ηθικός, αφού δεν χρειάζεται να έχεις χαρακτήρα αλλά χαρακτηριστικά. Να είσαι πρώτα απ'όλα δημοκράτης, διεθνιστής, να αγαπάς την "προοδευτικη" πτέρυγα των πάντων (οικολογία, τέχνη, θεσμοί, σχέσεις), να προστατεύεις το δικαίωμα της διαφορετικότητας των κίναιδων, των εκ γεννετής παιδόφιλων, των εκ πεποιθήσεως ναρκωμανών και των πάσης φύσεως επαναστατών που, με την ίδρυση μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, μπορούν να τα παίρνουν από το κράτος νόμιμα και ηθικά και από τους λειτουργούς του παράνομα και υπόγεια.
Είναι ηθικό να καταδικάζεις τους χασισοκαλιεργητές της Ελληνικής επαρχείας αλλά είναι και απολύτως νόμιμο να πηγαίνεις στο ΄Αμστερνταμ κάθε τόσο για να γεύεσαι Ελληνικό χασίσι.
Είναι ηθικό να λιντσάρεις την μάνα που εξέδιδε επί 5 χρόνια την 11χρονη σήμερα κόρη της και να πηγαίνεις ταξιδάκια στην Ταυλάνδη για σεξουαλικό τουρισμό. Είναι βέβαια νόμιμο να είσαι παρατρεχάμενος κάποιου υπουργού και να βγάζεις μερικές χιλιάδες ευρώ το μήνα και επιτέλους δεν καταλαβαίνεις γιατί αυτοί οι άνθρωποι (οι φτωχοί) δεν πάνε να πάρουν άλλο ένα δάνειο να βγούν από την μιζέρια. Δεν καταλαβαίνεις γιατί ενώ οι επαναστάτες των Εξαρχείων λένε ότι "δίκιο είναι το δίκιο του λαού" δεν έχεις συναντήσει κανέναν από αυτούς σε κανένα βενζινάδικο ή σε καμία οικοδομή. Μα δεν το ήξερες? Αυτοί δεν εργάζονται, δεν προλαβάινουν αφού επαναστατούν. Δεν μπορείς να είσαι φίλε μου "προοδευτικός" και να βρίσκεσαι στην σκαλωσιά με το σφυρί στο χέρι και να έχεις γίνει μαύρος από την παγωνιά. Δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά κάτω από τέτοιες συνθήκες.... δηλαδή μια φορά που το δοκίμασε κάποιος γνωστός σου μετά από λίγο καιρό άρχισε να σου λέει κάτι ασυναρτησίες για δικαιώματα, για μαύρη εργασία, για κάτι Πακιστανούς που παίρνουν λιγότερα και αναγκάστηκε κι αυτός να πάρει μικρότερο μεροκάματο, για κάτι Αλβανούς και κάτι Σλάβους που έχουν κάνει συντεχνείες και έτσι τον διώξανε από την οικοδομή...
Αλλά είναι κι άλλα που δεν καταλαβαίνεις. Μα βλέπεις κάτι παιδάκια τόσο αγριεμένα που δεν μπορούν να παίξουν ήρεμα και πολιτισμένα κι όλο αντιδρούν. Και πήγες στην μαμά τους να παραπονεθείς αλλά δεν την βρήκες εκεί γιατί τα πρωινά δουλεύει. Και πήγες και το απόγευμα, αλλά πάλι δεν την βρήκες σπίτι, γιατί, το απόγευμα πάει στην δεύτερη δουλειά. Και σου είπε η γειτόνισσα τις πομπές της, ότι είναι χωρισμένη κι όλη μέρα λείπει και δουλεύει και ίσα που προλαβαίνει τις προθεσμίες και τους λογαριασμούς αλλά, τί τα θές, όλη η πολυκατοικία έτσι είναι, αστα γείτονα, γεμίσαμε ανήθικους πληβείους. Και τα παιδιά των απέναντι ανήθικα κι αυτά... ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ... Πηγαίνανε σχολείο εδώ δίπλα, στο δημόσιο, και ήταν τρία τέσσερα μόνο στην τάξη που μιλούσαν ελληνικά και ήταν θέμα χρόνου να έχουν "προβλήματα μάθησης". Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι τα άλλα παιδάκια έπρεπε να μάθουν την Ελληνική γλώσσα στην β' λυκείου και ενοχλούνταν λέει που μέναν πίσω στην ύλη και αντί για έκθεση κάνανε λέει ορθογραφία, άκου να δείς... αλλά τί περιμένεις αφού οι γονείς τους λείπουν όλη μέρα και δεν τους μαθαίνουν τρόπους...Και η άλλη του δευτέρου ορόφου που είναι μόνη και δεν έχει κάνει παιδι ακόμα και κοντεύει τα 35, κι ούτε που το σκέφτεται γείτονα. Προτιμά λέει να ξεχρεώσει πρώτα την υποθήκη του σπιτιού της και κάτι δανειάκια που πήρε να σταθεί στα πόδια της. Μην νομίζεις όλη μέρα λείπει και ξεπορτίζει, όλο δουλεύει κι αυτή και ποτέ δεν καταδέχτηκε να έρθει για ένα καφέ να συζητήσουμε για μόδα. Και είναι κι αυτή ρατσίστρια σαν τους άλλους. Όταν της είπα να βρεί ένα καλό παιδί, σαν τον από πάνω, γείτονα, που χει ένα σωρό επιδόματα που παίρνει, έκανε σαν τρελλή, ότι είναι μαύρος, λέει, και ότι θα χαλάσει η φυλή μας, λέει, και κάτι τέτοια αναχρονιστικά.... τί να πεις, με τί ανθρώπους γειτονεύουμε, γείτονα.
.png)
